Domestique - Publique

Domestique 

Gedurende de 19de en begin 20ste eeuw waren interieurs liefst goed gevuld. Zeker ook tijdens de belle époque, in het kader van de art nouveau, kenden de decoratieve kunsten een absolute bloeiperiode. Ook statuettes en glaswerk – die Serruys beide beoefende, en die nu ook een plaats kregen op de jaarlijkse tentoonstellingen, tilden de interieurdecoratie naar een hoger niveau.

Dankzij enkele originele foto’s weten we ook hoe het salon van het echtpaar Mille-Serruys in hun Parijse appartement op het Île Saint-Louis er ongeveer uit zag. Niet alleen bevonden er zich verfijnde meubelen in de Louis XV-stijl, het koppel omringde zich ook met kunst: Serruys’ eigen werk maar ook beelden, vazen en wandtapijten van de hand van anderen, uit andere periodes en regio’s. Aan de wanden hingen haar schilderijen, zoals Sous-bois, en op een commode en een piano stonden een buste en diverse statuettes van haar hand, waaronder Vrouw met Spons, Dansende Vrouw met Sjerp, Badinage…

Publique 

Naast haar decoratieve werk voor de private, huiselijke sfeer en talrijke opdrachten voor portretten, realiseerde Serruys ook meer monumentale beelden. Niet alleen werden nog voor de Eerste Wereldoorlog twee van haar grote beelden aangekocht door de Franse staat en de stad Parijs, die vervolgens werden opgesteld in de Parijse publieke ruimte, waar ze tot op vandaag staan. Tijdens de jaren 1920 kreeg Serruys ook diverse vragen uit binnen- en buitenland om publieke monumenten te verwezenlijken – best uitzonderlijk voor een vrouwelijke kunstenaar, en een teken van haar contemporaine roem.

In 1921 ontwierp Serruys het Oorlogsmonument voor haar geboortestad, Menen. Het toont allegorische vrouwenfiguren die verwijzen naar het leed van de oorlog en de hoop op een betere toekomst. Hierna realiseerde ze in samenwerking met architecten nog vier standbeelden voor bekende tijdgenoten: voor dichter Albert Samain in Rijsel, ter ere van Paul Bourde en van Paul Cambon in Tunesië, en het laatste staat in het Citadelpark in Gent. Het stelt haar leraar, de bekende luminist Emile Claus voor al schetsend, en te midden van reliëfs naar zijn schilderijen.