In 1923 uit de “Internationale Federatie van Veteranen” haar wens om een monument voor alle geallieerde soldaten die zijn gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog op te richten. Luik wordt gekozen als plek waar het monument zal komen, omdat het de eerste stad was die te lijden had onder het Duitse oorlogsgeweld. Het is dus een internationaal symbool dat de centrale rol van Luik in het wereldconflict erkent. De Antwerpse architect Jozef Smolderen overziet het project, dat door de overheden van de geallieerde landen wordt gefinancierd. De werken beginnen in 1928, maar het duurt door financiële problemen een tijd totdat het is afgewerkt. Er zijn op de site, naast de centrole toren, monumenten te vinden voor alle geallieerden. Er is een standbeeld van Spartaanse Strijders te vinden voor de Grieken, maar ook monumenten voor de Britten, Polen, etc. Bovendien is er ook een kerk, de Église du Sacré-Cœur gelegen op een heuvel met uitzicht op de stad. De kerk is ook gebouwd door Jozef Smolderen.

Dit bouwwerk staat tegenwoordig leeg, doordat er weinig kerkgangers zijn die naar dit afgelegen deel van de stad gaan. Het was de bedoeling om van deze site een toeristische trekpleister te maken, maar dit mislukte. Dit komt door zijn afgelegen ligging en de beperkte bereikbaarheid ervan. In 2010 is deze kerk ontwijd.

 

Voor een internationale herdenking van de gevallen soldaten in de Eerste Wereldoorlog werd Monument Interallié gerenoveerd en getoond aan het internationale publiek. Dit was een groot contrast met de kerk, die simpelweg afgedekt werd met doeken. De authenticiteit van de kerk werd hierdoor wel bewaard, maar dit zorgt ook voor de verwaarlozing ervan. De berg verliest na WOI zijn militaire waarde en wordt één van de belangrijkste herdenkingspunten van België.

 

Na het opknapwerk van 2014 is het monument terug een vergeten plek geworden en is de toekomst ervan hoogst onzeker.