De modernistische focus op hygiëne
In tegenstelling tot de ornamentele behangpapieren die in veel interbelluminterieurs te zien waren, pleitten de modernisten voor geverfde, gladde muren in lichte monochrome kleuren. Deze vingen minder stof op en oogden eenvoudiger. Zo voldeden ze aan de modernistische behoeften van hygiëne en soberheid. Ook bij de vloeren werden dezelfde principes gehanteerd. Gevlamde keramische tegelvloeren waren de eerste helft van de 20ste eeuw een populaire keuze bij modernisten, omwille van hun onderhoudsgemak en eenvoudig uitzicht. Ze werden vaak in warme kleuren vervaardigd als contrast tegen de kilheid van de lichte muren. Alternatieven waren linoleum en balatum. De modernisten waardeerden ze tevens als modern en hygiënisch, maar ook als een volledig industrieel gemaakt product.
